Tijdens mijn gesprek met Christiane, werd het mij al snel duidelijk dat elk kunstwerk wat Christiane maakt een verhaal vertelt. Zo wil Christiane het ook. Ze kan enkel kunstwerken maken over een thema dat haar raakt. Vandaag wil ik jullie vertellen over een werk dat nu terecht op een prominente plaats in haar living hangt. Het werd vernoemd naar song van de Britse Indie rockband The Editors 'No Sound but the Wind',
In het covid-jaar, toen onze wereld verkleinde tot onze eigen vier muren en onmiddellijk omgeving, begon Christiane aan een nieuw kunstwerk geïnspireerd door een luchtfoto van de Kalkense Meersen en de mooie song waaraan het werk zijn naam dankt. Zeven maanden lang borduurde ze, vooral met de hand, maar ook machinaal uit de vrije hand, aan dit verhaal. Vandaag getuigt het nog steeds van haar geduld, deskundigheid en doorzettingsvermogen. Het werd een tijdloos kunstwerk dat ons eraan herinnert dat kunst altijd kan bloeien. Dit werk zal altijd onlosmakelijk verbonden zijn met de lockdown, maar ook met de vreugde van het creëren.
Als je het werk in zijn geheel bekijkt, overheerst het groen van de weiden, maar als je in detail kijkt, zie je hoeveel natuurkleuren Christiane in het werk heeft verwerkt, waardoor een rijke kleurenpracht is ontstaan. Verbazingwekkend vond ik dat Christiane slechts twee steken gebruikte: de Franse knoopjessteek en varianten en de gewone rechte steek, maar dan op creatieve manieren verwerkt. Alle steken zijn zorgvuldig geplaatst, soms strak en dan weer losser, waardoor een dynamisch patroon ontstaat. Kijk naar de detailfoto's hoeveel variatie Christiane in een werk kan borduren met maar twee steken! Boomvezels en zijde, met elk hun eigen, unieke textuur zorgen nog voor een extra dimensie in het werk.
Het is een werk waar ik in verwondering en bewondering heb naar staan kijken.
Christel Foncke
