In het hoofd van Ronny  ontstaan voortdurend nieuwe ideeën. Hij maakt verbindingen tussen beelden en gebeurtenissen die zijn pad kruisen: het kan een foto zijn, een gesprek, een vorm in de wolken, een tekst, enz...  Ronny ziet het op zijn unieke manier en voegt alle elementen samen en schept met zijn borstel en verf een nieuwe wereld op het doek.

Ronny liet als kind al graag zijn fantasie de vrije loop. Dankzij een vriend van zijn ouders, een gepensioneerde beroepsmilitair maakte hij al op veertienjarige leeftijd kennis met olieverf. Zijn eerste werkjes waren nog eenvoudige, brave postkaartlandschappen, geschilderd op geperst karton. Geen bloemen of stillevens, want daar hield hij niet van.

Kunst is voor Marc meer dan alleen een manier om zichzelf te uiten. Het is ook een krachtig middel om diepgaande verbindingen met anderen te smeden: met mensen die, toevallig of niet, zijn pad kruisen en met ons, de toeschouwers.

Na ons inleidend gesprek wordt het me duidelijk dat kunst en Marc onafscheidelijk zijn. Creëren is voor Marc een noodzaak, een manier om de wereld om hem heen te begrijpen en te interpreteren. Het is zijn middel om emoties te uiten, verhalen te vertellen en verbindingen te leggen en dit te delen met anderen. Kunst maken is meer dan een passie, het is zijn levenswijze, het hart en de ziel van zijn bestaan, de drijvende kracht achter alles wat hij doet. Het inspireert hem om steeds weer nieuwe grenzen te verleggen en nieuwe wegen te verkennen, zowel op artistiek gebied als in zijn leven.

Als ik Marc bezoek begin juli, is het een zeldzaam zachte dag. De aanhoudende regen heeft eindelijk plaats gemaakt voor de zon. We installeren ons buiten, tussen de kunstwerken in wording en met zicht op de atelierruimtes.  Op deze plek is Marc’s passie voor kunst tastbaar aanwezig. Een levensgrote 'boom' ligt klaar om afgewerkt te worden (foto). Binnenkort zal hij te zien in Schellebelle tijdens 'Kidmie'. Marc vertelt over een tegenslag die maakte dat hij de boom gedeeltelijk opnieuw moest maken. De schragen begaven het en de boom viel op de grond. Marc laat er zich niet door ontmoedigen en begint gewoon opnieuw.

Is het modern of hedendaags? Moderne kunst verwijst naar een specifieke historische periode tussen 1900 en 1960. Kunstenaars in deze periode experimenteerden met abstractie of benaderden een kunstwerk als een idee. Bekende modernisten zijn Wassily Kandinsky, Pablo Picasso, Jackson Pollock, Henri Matisse, Mark Rothko, Salvador Dali, en Vincent van Gogh. Belangrijke stromingen binnen de moderne kunst zijn onder andere het kubisme, futurisme, dadaïsme en surrealisme. 

Joris vindt inspiratie voor zijn kunstwerken via het simpelweg observeren van zijn omgeving. Door aandachtig te kijken naar de wereld om hem heen, beginnen de ideeën en associaties te borrelen in zijn hoofd en gaat hij hiermee aan de slag in zijn atelier. Hij werkt verder met wat er ontstaat als hij het concept probeert uit te werken.  Dat is niet altijd zoals hij het bedacht heeft, maar dat maakt het net boeiend. Voor elk 'probleem' dat er ontstaat, heeft Joris wel een creatieve oplossing.

De trap met zicht op de glas in loodramen brengt ons naar het atelier van Joris. Hier gebeurt het dan: het bedenken, experimenteren, beoordelen, opschrijven, nieuwe manieren bedenken, opnieuw beginnen, en uiteindelijk het smelten van glas tot een of meerdere kunstwerken.  

Deze maand neem ik je mee in de wereld van Joris Messiaen, glasfusiekunstenaar en ook bekend als Glasaal&GlasaalMonnik Hij is als een ‘paling’, niet te pakken/vatten in één techniek in de glasfusie: hij werkt zowel 2D als 3D, hangend, staand of als installatie. Met transparant glas, gekleurd glas of ingekleurd glas. Deformeren, perforeren, zandstralen en combineren met andere technieken en/of materialen.

Heel vaak komt de inspiratie voor een werk 's nachts. Er ligt dus altijd een papier naast het bed van Christiane om ideeën op te schrijven. Het thema is altijd iets wat haar raakt of aangrijpt, zij het in negatieve of positieve zin.  Haar kunstwerken zijn steeds een vertaling van haar emoties en ervaringen.  Voor Christiane aan de uitwerking van een idee begint, moet ze het eerst helder hebben in haar hoofd en dan kan het experimenteren beginnen.

Tijdens mijn gesprek met Christiane, werd het mij al snel duidelijk dat elk kunstwerk wat Christiane maakt een verhaal vertelt. Zo wil Christiane het ook. Ze kan enkel kunstwerken maken over een thema dat haar raakt. Vandaag wil ik jullie vertellen over een werk dat nu terecht op een prominente plaats in haar living hangt. Het werd vernoemd naar song van de Britse Indie rockband The Editors  'No Sound but the Wind', 

Er is heel veel te vertellen over het werk van Christiane. Ze heeft al een fascinerende reis in de wereld van textielkunst achter de rug, en die reis duurt nu nog altijd verder, want Christiane onderschrijft als geen ander het motto 'levenslang leren'. Ik hoop ook dat door over haar innovatieve en expressieve werken te vertellen, ik kan duidelijk maken dat textiel terecht als een volwaardige kunsttak mag beschouwd worden. Ik vond het alvast een heel boeiend gesprek.